โรคที่พบบ่อยๆ และเป็นการตายลำดับต้นๆ ของนกเหยี่ยว

เดี๋ยวว่างจะมาเล่าอย่างละเอียดเลยครับ รู้บ้างเรื่องเพราะเหตุเกิดขึ้นกับตัวเอง ตอนอายุ 14 ปี ได้เหยี่ยวชิครา กักมา ราคาชาวบ้านขายให้ 150 บาท ตายใน 2 วัน และเมื่อเร็วๆนี้ก็เกิดจากอาหารมีสารเคมีติดมาด้วย
จะมาเล่าให้ฟัง

ค้นเจอ ก็เลยเอามาให้ดูกัน

โรคแอสเปอร์จิลโลซีส ( AspergIliosis )
โรคนี้เป็นโรคเชื้อราของระบบหายใจ รวมทั้งถุงลม มีลักษณะเฉพาะคือ มีเม็ดตุ่มแกรนนูโลมา ( graunloma ) ที่ปอด ถุงลม หลอดลม และ อวัยวะภายในอื่นๆ

สาเหตุ ( Etiology )
เกิดจากเชื้อรา แอสเปอร์จิลลัส ฟูมมิเกตัส ( Aspergillus fumigatus ) ซึ่งสปอร์ของเชื้อราจะแพร่กระจายในธรรมชาติและการระบาดของโรคเกิดเนื่องจากสัตว์ปีกหายใจเอาสปอร์ที่ฟุ้งกระจายขึ้นมาจากวัสดุรองพื้นหรืออาหารที่มีเชื้อรานี้อยู่

อาการ ( Symptoms ) โรคนี้เกิดขึ้น 2 แบบ คือ
การระบาดอย่างเร็วแรง ซึ่งเรียกว่า บรูดเดอร์นิวโมเนีย ( brooder pneumonia ) สัตว์จะซึมหายใจลำบาก อ้าปากหายใจ ตาอาจอักเสบ และมีสารคล้ายเนยอยู่ในถุงเยื่อตาขาว บางรายอาจจะมีอาการทางประสาทด้วย และจะตายภายในเวลา 24 - 48 ชั่วโมง
ชนิดเรื่อรัง สัตว์จะมีอาการหายใจลำบาก ผอมลง เวลาเดินจะอ่อนแอ และล้ม ท้องร่วง และตายเนื่องจากการหายใจไม่ออก
รอยโรค ( Lesion )
จะมีเม็ดสีเหลืองขนาดแตกต่างกันตั้งแต่เล็กเท่าหัวเข็มหมุด จนถึงเมล็ดถั่วลันเตากระจายทั่วไป ที่ถุงลม กล่องเสียง ช่องอก ช่องท้อง และสมอง

การวินิจฉัยโรค ( Diagnosis )
จะต้องอาศัยการเพาะและตรวจหา เชื้อรา หรือตรวจดูเชื้อราโดยตรงจากรอยโรค

การรักษา ( Treatment )
ใช้ยา นีสตาติน ( nystatin ) 625 ยูนิต หรือ แอมโฟเทอริซินบี ( amphotericin ) 25 มก. ฉีดเข้าในช่องท้องจะช่วยลดอัตราการตายได้มาก

การป้องกันและควบคุม ( Prevention and control )
อาศัยหลักสุขศาสตร์ที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลีกเลี่ยงการใช้อาหารและวัสดุรองพื้นที่ชื้น และโรคนี้สามารถติดต่อถึงคนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากนกพิราบและนกเลี้ยงอื่นๆ จึงต้องระมัดระวัง

ข้อมูลจาก http://www.vet.ku.ac.th/library-homepage/db_directory/poultry/bird/safebird.htm

โรคอาริโซโนซีส ( Arizonosis )

เป็นโรคเรื้อรังในลำไส้ของสัตว์ปีก มีลักษณะเฉพาะ คือ อุจจาระร่วงและจุดเนื้อตายเล็กๆในอวัยวะต่างๆในช่องท้อง

สาเหตุ ( Etiology )
เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งเรียกว่า อริโซนา พาราโคลอน กรุ๊ป ( Arizona paracolon group ) ซึ่งมีอยู่ประมาณ 440 ซีโรไทป์ โรคนี้พบเกิดขึ้นแพร่หลายทั่วโลก พบมากใน นกพิราบ นกป่าอื่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลื้อยคลานก็เป็นโรคนี้ได้ ในคนโรคนี้ทำให้เกิดกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ

อาการ ( Symptoms )
มีอาการ อุจจาระร่วง มีอาการทางประสาท เช่น กล้ามเนื้อทำงานไม่สัมพันธ์กัน สั่น และ ชัก ตาอาจจะบอดข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง เนื่องจากมีหนองปกคลุมที่เรตินาของตา อัตราการตาย ประมาณ 10 - 50 %

รอยโรค ( Lesion )
ที่พบบ่อยๆคือ ตับขยายใหญ่มีสีเหลือง หัวใจมีสีซีด เยื่อบุช่องท้องอักเสบ ไข่แดงไม่ถูกดูดซึม พบการบอดของตาอาจจะข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง

การวินิจฉัยโรค ( Diagnosis )
การวินิจฉัยอาศัยการแยกเชื้อและตรวจสอบเชื้อจากตับ ม้าม เลือดในหัวใจ ปอด และไต

การรักษา ( Treatment )
ยาที่ใช้รักษาคือ ซัลฟา โดยเฉพาะอย่างยิ่งซัลฟาเมอราซีน ( sulfamerazine ) ในขนาด 0.25 % ในอาหารเป็นเวลา 3 วัน อาจจะใช้ฟิวราโซลิโดนในขนาด 100 - 200 กรัมต่ออาหาร 1 ตัน เป็นเวลา 7 - 10 วัน หรือขนาด 100 กรัม ต่อ อาหาร 1 ตัน เป็นเวลา 1 สัปดาห์ ทุกๆ เดือนสำหรับ ป้องกัน

การป้องกันและควบคุม ( Prevention and control )
เมื่อเกิดโรคขึ้น ให้ใช้ฟอร์มาลินและด่างทับทิม รมควัน เพื่อกำจัดเชื้อโรค

ข้อมูลจาก http://www.vet.ku.ac.th/library-homepage/db_directory/poultry/bird/safebird.htm

โรคที่อันตรายอีกอย่างที่ถือว่าอันตรายอย่างมากๆ คือโรค WEHS หรือโรค want every hawk syndrom โรคนี้เมื่อเกิดแล้ว จะมีอาการกระวนกระวาย นอนไม่ค่อยหลับ บางครั้งก็ตื่นแต่เช้ามืดเหมือนอยากไปที่ใหนสักแห่ง อาหารก็ดูกินปกติ ซึมก็ไม่ซึม แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีสมาธิ โรคนี้ไม่มียารักษาครับเป็นๆหายๆเป็นพักๆครับ โรคนี้ชอบเกิดกับผมบ่อยเหมือนกันโดยเฉพาะเมื่อวานนี้เช็คในเวปดูเหยี่ยว แล้วมีรายงานพบเหยี่ยวนกกระจอกใหญ๋ และ.... ในจ.สุรินทร์ โรคกำเริบเลย

ผมก็เป็นโรคเดียวกันกับ อ.เสกครับ เมื่อได้รายงานว่า พบเหยี่ยวนกกระจอกใหญ่ ฮิๆ แรงจนนอนไม่หลับ

โรคที่อาจารย์ว่า want every hawk syndrom ติดต่อได้โดยง่ายนะ ผมว่า

micrasture พิมพ์ว่า:

โรคที่อันตรายอีกอย่างที่ถือว่าอันตรายอย่างมากๆ คือโรค WEHS หรือโรค want every hawk syndrom โรคนี้เมื่อเกิดแล้ว จะมีอาการกระวนกระวาย นอนไม่ค่อยหลับ บางครั้งก็ตื่นแต่เช้ามืดเหมือนอยากไปที่ใหนสักแห่ง อาหารก็ดูกินปกติ ซึมก็ไม่ซึม แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีสมาธิ โรคนี้ไม่มียารักษาครับเป็นๆหายๆเป็นพักๆครับ โรคนี้ชอบเกิดกับผมบ่อยเหมือนกันโดยเฉพาะเมื่อวานนี้เช็คในเวปดูเหยี่ยว แล้วมีรายงานพบเหยี่ยวนกกระจอกใหญ๋ และ.... ในจ.สุรินทร์ โรคกำเริบเลย

ไม่ใช่แค่กระจอกใหญ่นะครับอาจารย์ แต่มีน้องเพเรกรินด้วย...