ลักษณะ : เหยี่ยวขนาดใหญ่ลำตัวยาวถึง 72 เซนติเมตร มีลักษณะสังเกตได้ง่าย คือ ส่วนหัวสีเทา ลำตัวสีน้ำตาล ส่วนท้องตอนล่างและหางสีขาวเฉพาะที่หางตอนปลายมีแถบสีดำคาดนกอายุน้อยลำตัวสีน้ำตาลอ่อนมีลายขีดสีน้ำตาล
ใต้ท้องและลายประสีน้ำตาลบนส่วนหาง จะงอยปากสีน้ำตาลปนเทา แข้งและเท้าสีเทาอ่อน
อุปนิสัย:ชอบเกาะอยู่ตามยอดไม้สูงคอยจ้องลงโฉบจับปลาสัตว์น้ำอื่นๆกินเป็นอาหารสร้างรังอยู่ตามต้นไม้ที่ขึ้นอยู่
ใกล้แหล่งน้ำ รังอยู่สูง 10-30 เมตรหรืออยู่บนยอดของต้นไม้ วางไข่ 2-3 ฟอง
ที่อยู่อาศัย:เหยี่ยวชนิดนี้พบอาศัยอยู่โดดเดี่ยวตามลำน้ำใหญ่ในป่าอ่างเก็บน้ำนาข้าวตามชายฝั่งทะเลและในป่าพรุ
ที่มีกระแสน้ำไหลเอื่อย ๆ หรือน้ำนิ่ง
เขตแพร่กระจาย:เหยี่ยวปลาใหญ่หัวเทาพบอาศัยกระจายอยู่ในประเทศอินเดียเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ลงไปถึง
อินโดจีน ฟิลิปปินส์ และซุลาเวสสี
สถานภาพ : เคยพบอยู่ในทุกภาคของประเทศ แต่ในระยะหลังมีรายงานพบในบริเวณเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วย
ขาแข้งจังหวัดอุทัยธานีและมีเขตห้ามล่าสัตว์ป่าป่าพรุจังหวัดนราธิวาสในประเทศสิงคโปร์พบว่าเหยี่ยวชนิดนี้ทำรัง
รอบอ่างเก็บน้ำในเดือนมกราคม
สาเหตุของการใกล้จะสูญพันธ์:เหยี่ยวชนิดนี้เคยพบอยู่ทั่วไปและมีชุกชุมในบริเวณบางแห่งได้ลดจำนวนลง
อย่างมากจนหาได้ยากมากในปัจจุบันพบครั้งละเพียงตัวเดียวในท้องที่บางแห่งเท่านั้นเนื่องจากการถูกมนุษย์ล่าและ
ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่เหมาะสมต่อการทำรังถูกตัดฟันลงเกือบหมด
ชอบเกาะอยู่บนยอดไม้สูงเพื่อคอยโฉบเหยื่อหรือโฉบปลาในน้ำ ชอบอยู่โดดเดี่ยว สร้างรังบนต้นไม้สูงหรืออยู่บนยอดของต้นไม้